پس از هواپیمای جنگنده F-15 Eagle،دیگر هواپیمای دیگری ویژه نیروی هوایی تولید نشد و البته این هواپیما نیز به خوبی از عهده ایفای نقش یک جنگنده تاکتیکی و چابک و چالاک بر آمده بود؛تا اینکه با ورود نسل جدیدی ازهواپیماهای رادار گریز، انگار دیگر زمان هواپیمای F-15 Eagle که زمانی از آن به عنوان اوج پیشرفت یاد می شد،به سر آمده است.
پس از اعلام پیروز شدن طرح YF-22 بر YF-23 در برنامه تولید جنگنده پیشرفته(ATF)،جنگنده F-22 Raptor براساس نمونه ی اولیه YF-22 طراحی شد.
این جنگنده هوایی،بهترین هواپیمای جنگنده ایست که همانند آن هنوز بوجود نیامده است.این هواپیما که طرح 2 کمپانی بسیار بزرگ "لاکهید مارتین" و "بویینگ" است،توانست در یک رقابت فشرده هواپیمایYF-23 Black Widow از کنسرسیوم "نورثروپ گرومن/مک دانل داگلاس" را پشت سر گذاشته و برنده مناقصه جنگنده تاکتیکی پیشرفته پنتاگون شود.
لاکهید مارتین پیمانکار اصلی طرح است و تولید بیشتر بدنه هواپیما، سیستم‌های جنگ افزاری و مونتاژ نهایی F-22 Raptor را به عهده دارد. برنامه بویینگ شامل بال،بدنه،ادغام اویونیک و تمامی سیستم آموزش خلبان و نگهداری سیستم است.
در اصل F-22 Raptor به عنوان یک جنگنده برتری هوایی طراحی شده بود،اما دارای قابلیت های اضافی است که شامل حمله ضربتی به زمین،جنگ الکترونیکی و اطلاعات سیگنال میباشد.
برای هواپیما نام های مختلف F-22 و F/A-22 تعیین شده بود و بعدها وقتی به طور رسمی وارد خدمت به USAF(نیروی هوایی آمریکا) شد در ماه دسامبر سال 2005 به عنوان F-22A Raptor نامیده شد.با وجود یک دوره رشد دنباله دار و پر هزینه،نیروی هوایی آمریکا در نظر دارد از F-22 Raptor به عنوان یک جز حیاتی برای آینده قدرت هوایی تاکتیکی آمریکا بهره گیرد.
F-22 Raptor در پنهان کاری تا حدی شبیه جد بزرگوارش،خزنده(دایناسور) پنهان کار و شکارچی دزد سایه های جنگل های ژوراسیک(دایناسوری به نام رپتور) است.
هواپیمای F-22 Raptor از جدیدترین نسل هواپیماهای جنگنده برای نیروی هوایی آمریکا محسوب می شود که وظیفه اصلی آن برتری هوایی است.این جنگنده از جنگنده هایی به شمار می آید که قادر است بدون شناسایی شدن در منطقه دشمن به نبرد پرداخته و پیروز از میدان جنگ بیرون آید.این جنگنده پیشرفته،دارای سیستم استتار راداری است و کلیه طراحی اجزای آن بر این اصل بنا نهاده شده است، به طوری که در طراحی بدنه آن،هر گونه سطح ناهموار که باعث برگشت انعکاس امواج راداری می شود،حذف گشته و به سطح هایی بدون شکستگی تبدیل گشته اند و حتی ورودی های هوای موتورها هم بر اساس اصل استتار طراحی شده اند.هواپیمای F-22 Raptor برای جلوگیری ازانعکاس امواج توسط سطح های ناصاف موشک ها و یا جنگ افزار های دیگر،آن ها را در جایگاه هایی ویژه نگهداری کرده و تنها در زمان شلیک،این جنگ افزار ها پدیدار شده،به سرعت از جایگاهد داخلی خارج شده و پوشش آن دوباره به حالت اول باز می گردد.
ویژگی پنهان کاری(Stealth) کمک زیادی به بقا و ادامه ی نبرد F-22 Raptor می کند و باعث می شود تا دشمن نتواند اطلاعات مهمی از انجام عملیات توسط این جنگنده بدست بیاورد.
محققان و کارشناسان کمپانی های سازنده جنگنده F-22 Raptor از سه فناوری جدید که مکمل یکدیگرند برای ساخت این جنگنده پنهانکار رهگیر جهان استفاده کرده اند .
1- فناوری سطح های شیبدار(کاهش سطح مقطع راداری)
2- فناوری مواد جذب کننده امواج رادار
3- استفاده از مواد جذب کننده گرما و امواج داخلی
رادارها به گونه ای طراحی شده اند که امواج معینی را با طول موج و بسامد(فرکانس) معین در فضا پخش میکنند در صورتی که مانعی در مسیر حرکت امواج منتشر شده ایجاد شود،امواج با آن برخور نموده. قسمتی از امواج جذب جسم و مقداری نیز بر اثر بازتابش در خلاف جهت باز میگردد.این مقدار بازتابیده شده پس از دریافت توسط آنتن های گیرنده و آنالیز زمان انتشار و دریافت موج،جهت انتشار موج،سرعت انتشار موج و نیز سایر موارد دیگر نشان میدهد که امواج به چه نوع مانعی به چه بزرگی و با چه سرعتی برخورد کرده اند.
پس یکی از علل شناسایی پرنده ها بازتابش امواج جذب نشده در آن است،پس باید فکری کرد تا این امواج یا بازتابش مجدد نداشته باشند و یا از مسیر بازتابش اصلی منحرف شوند.اینکار با کمک 3 فناوری گفته شده انجام میشود.
1-فناوری سطح های شیب دار( کاهش سطح مقطع)
در این فناوری از روش انحراف موج بازتابش برای جلوگیری از رهگیری پرنده استفاده میشود.زاویه تابش و انعکاس نور به یک سطح صاف همواره برابر و در عوض زاویه تابش و انعکاس یک دسته پرتو موازی به یک سطح ناصاف و خمیده همواره متفاوت است و این همان اصل در فناوری کاهش سطح مقطع میباشد.در جنگنده های قدیمی به دلیل بالا بودن تعداد مکانهای خمیده و سطح های ناصاف ناشی از محل قرارگیری بمب ها و موشک ها و نیز خمیده و یا گرد بودن مقطع پرنده،امواجی که از طریق رادار در فضا منعکس میشد پس از برخورد با پرنده در جهت های گوناگون انعکاس مییافت که قسمتی از آن توسط ایستگاه های کنترل زمینی دریافت و موقعیت پرنده شناسایی میشد.جای شکی نبود که با منحرف کردن تمامی موج انتشار یافته شده در یک مسیر میتوان شانس دریافت امواج را در زمین برای آنتن های زمینی بسیار کاهش داد.پس در جنگنده های نسل جدید تا حد ممکن سعی شد تا سطح مقطع زیرین بیشتر هواپیما ها یا به صورت صاف باشد و یا به صورت شکسته تا موج تابیده شده را فقط و فقط در یک جهت منحرف کند.
2-فناوری مواد جذب کننده امواج رادار
در این فناوری نوین از ساختار شش ضلعی لاله زنبوری به طور گسترده استفاده شده است که تنها ماده ای چون کربن که به گفته کارشناسان از نوع فعال آن است می تواند چنین ساختاری را ایجاد کند.تاکنون هیچ گونه شکلی از نوع ساختار لانه زنبوری به کارگرفته شده در این مواد منتشر نشده است.
هنگامی که امواج رادار با سطحی برخورد میکنند،ابتدا مقداری از نیروی آن موج از سوی سطح جذب شده و نیروی موج بازگشتی به همان مقدار کاهش می یابد که موجب ضعیفتر شدن موج برگشتی میشود. ساختار لانه زنبوری با ایجاد انعکاسهای درونی پی در پی یک موج نیروی آن موج را گرفته و باعث میشود که در نهایت موج خروجی نتواند قدرت کافی را برای بازگشت به آنتن زمینی و ایجاد زمینه شناسایی پرنده فراهم کند.این کاریست مشابه کاری که جسم سیاه انجام میدهد.ماده سیاه در جهان هستی ماده ای نامریی است که بنابه یافته های ستاره شناسی بیشتر فضای پیرامون جهان هستی را در بر گرفته و از عبور هرگونه نور و موجی از خود به طور کامل جلوگیری میکند و باعث جلوگیری از رسیدن نور از آن سوی ماده به سمت جهان هستی میگردد.علت اصلی سیاه دیده شدن آسمان در شب نیز وجود همین ماده سیاه است.ولی در بحث زمینی مشابهی برای ماده سیاه با نام جسم سیاه تعریف شده است.جسم سیاه جسمی است که تمامی امواج تابیده به سمت آن را به طور کامل جذب کرده و مانع از بازتابش آن میگردد.جسم سیاه آرمانی متشکل از یک ساختار کروی شکل است که سوراخ ریزی بر آن وجود دارد و هر پرتویی که وارد این سوراخ شود توانایی خروج از آن را نخواهد داشت.
همچنین به دلیل رنگ آمیزی با دو طیف خاص از رنگ خاکستری و بهره برداری از الگو هایی که خط های اصلی طرح را به هم می ریزند،شکل بیرونی هواپیما باعث اختلال در سیستم بینایی انسان گشته و توانایی تشخیص آن در آسمان و ارتفاع های بالا را نیز به صورت دیداری غیر ممکن می کند.
3-استفاده از مواد جاذب گرما و امواج داخلی
آخرین ترفندهایی که برای پنهانکاری جنگنده F-22 Raptor در نظرگرفته شده است عبارتند از:
1-طرح W مانند نازل موتور جهت پراکنده کردن امواج رادار و شکل خاص این نازل به کاهش حرارت کمک کرده است،اما یک تکنولوژی محصول سازمان هوا و فضای آمریکا(NASA) به یاری F-22 Raptor آمده.تکنولوژی پیشرفته استتار حرارتی با استفاده از نوعی سرامیک فوق العاده کارآمد باعث شده حرارت خروجی موتور جذب سرامیک ها شده و خروجی سردتر از این شود.این لایه سرامیکی تمام سطح نازل موتور F-22 Raptor را پوشانده و حرارت را جذب می کند.وجود پوشش جذب کننده حرارت ویژه در کناره نازلها و طراحی زاویه دار و چند تکه سرامیکها برای تغییر در شکل خروج گازها و شکل ویژه آنها برای پراکنده کردن امواج رادار،نقش مهمی در استتار F-22 Raptor دارد.این سرامیک محصول تحقیق مشترک لاکهید مارتین و ناسا روی پوشش شاتل های فضایی بوده است که قدرت جذب و سرد کردن گرما توسط این پوشش حیرت آور است.تکه ای از این سرامیک را می شود از کوره با حرارت 1160 درجه سلسیوس خارج کرد و در همان لحظه با وجود سرخ بودن با دست نگه داشت. تقریبا زمانی برای سرد شدن لازم ندارد و حرارت را بلافاصله جذب می کند.
2-با توجه به جایگزین شدن دستگاه های هدایتی آنالوگ با دیجیتال، میزان ریسک خروج امواج ایجاد شده توسط دستگاه های دیجیتالی افزایش پیدا کرده است که میتواند باعث شناسایی پرنده توسط نوع به خصوصی از رادارهای پیشرفته گردد.برای جلوگیری از این امر متخصصان با ایجاد یک پوشش داخلی ضد امواج و نیز به کار بردن لایه نازکی از طلا در قسمت داخلی شیشه کابین خلبان،از خروج این امواج جلوگیری کرده و بیشینه کارایی ممکن را برای جنگنده به وجود آورده اند.
در کل با توجه به ویژگی های پنهانکاری F-22 Raptor میتوان گفت هیچ راداری قادر به كشف و شناسایی آن نیست و در صورت شناسایی توسط رادار زمینی و یا شكاری های دیگر،هیچ یک ازموشک های هوا به هوا و زمین به هوا(SAM) روی آن قفل نمی شود و كلا دارای سیستم های اخلال راداری و سایر پارامترهای پیشرفته دفاع از خود می باشد. بدنه این جنگنده از فلز تیتانیوم و كولار(که از كربن و نوعی آلومینیوم تشكیل یافته است) كه بسیارسخت تر و سبكتر از فولاد می باشند .
اولین انتظاری و قابلیتی که از موتورهای F-22 Raptor می رود این است که بدون آنکه از پس سوز استفاده کند به سرعت فراتر از صوت دست یابد،ضمن اینکه مصرف سوخت مناسبی در این حالت داشته باشد.زیرا در سایر جنگنده ها،دست یابی به سرعتهای فراصوت با استفاده از پس سوز ممکن می شود که همراه با مصرف سوخت بسیار بالاست.با این ویژگی،F-22 Raptor مدت زمان بیشتری می تواند پرواز کند.
البته این انتظار نیز از موتورهای F-22 Raptor میرود که در پروازهای زیرصوت نیز عملکرد خوب خود را حفظ کرده و مصرف سوخت بسیار کمی نیز داشته باشند.موتور های F-22 Raptor این انتظارات را بر آورده کرده اند.
همانگونه که گفته شد،هواپیمای F-22 Raptor از این نظر بسیار بی نظیر است که قادر می باشد بدون استفاده از سیستم پس سوز،به راحتی صوت را پشت سر گذاشته و به سرعت های فرا صوت دست یابد،به طوریکه سرعت آن بدون استفاده از سیستم پس سوز 1.6 ماخ می باشد که رقم قابل توجهی است و به پنهان ماندن جنگنده از دید رادار و مصرف سوخت کمتر هم کمک زیادی میکند.چنین ویژگی بی مانندی در اثر بهره گیری از موتورهای قدرتمند توربوفن F-119 PW-100 ساخت کمپانی معروف "Pratt and Whitney" به وجود آمده است که نیروی بسیار زیادی را برای پیش بردن این هواپیما به جلو تولید می کند.البته دستیابی به چنین سرعتی بدون استفاده از پس سوز،تا حدودی مدیون بهبود آیرودینامیک این هواپیما نیز هست،به عنوان مثال،حذف موشکها و بمب ها و کلاً جنگ افزار های دیگر قابل حمل از جایگاه های زیر بال یا بدنه،کمک شایانی به کاهش مقاومت در برابر هوا نموده است.توانایی پرواز با سرعت فرا صوت بدن استفاده از پس سوز،مداومت پروازی F-22 Raptor را در سرعت های فرا صوت بالا برده تاثير جنگ افزار های آن را در حمله های رعد آسا افزايش داده.
ساختار موتورها در F-22 Raptor باعث شده تا در صورت برخورد احتمالی موشک،آسیب فقط به یک موتور وارد آید،چون دو موتور کاملا ساختاری جداگانه دارند و از یکدیگر جدا شده اند و آسیب به یکی مانع عملکرد موتور دیگر نمی شود.این به توان جنگنده در موقع نبرد افزوده است.
مانورهای حیرت انگیز و دیدنی آن که توسط سیستم کامپیوتر مرکزی کنترل و هدایت میگردد،با استفاده از طراحی عجیب انگشتی های در دم هواپیما،جنگنده را همچون اسباب بازی کوچکی در آسمان به ریزترین حرکات و مانورها تا هولناک ترین گردش های 90 و 180 و 360 درجه و در حال شلیک موشک های هدایت شونده توانا و اساساً این ویژگی آن را در جایگاهی بالاتر از توان درگیری هوایی هر جنگنده ای در جهان حتی هم نسلانی چون سوخو پکفا نگاه داشته است و از نظر تواناتی مانور،تنها سوخو SU-35(فلانکی E) در فاصله ای دورتر در مقام دوم قرار دارد.
F-22 Raptor مانور "Herbst" یا "J-Turn" را بهتر از X-31 آمریکا و در دایره کوچکتر آنجام می دهد.در مانور Herbst،خلبان باید ترکیبی از موتور پیشرفته مجهز به بردار رانش،سیستم کنترل پرواز مدرن و هواپیمایی با توان رسیدن به میزان زاویه حمله بالا در حالت استال داشته باشد.در این مانور هواپیما از مانور کبری نیز بصورت ترکیبی استفاده می شود تا بتواند هواپیما اینگونه بچرخد.این مانور نسبت به مانور کبری در زمان مبارزه هوایی مفیدتر است. این مانور را آقای "ولفگانگ هربست" کارمند کمپانی آلمانی مستر اشمیت در پروژه X-31 آمریکا طراحی کرد و در 29 آوریل 1993 توسط X-31 برای اولین بار آنجام شد.
همچنین F-22 Raptor مانور معروف به "Helicopter " را نیز آنجام می دهد که یکی از موارد کاربرد آن زمانی است که جنگنده دشمن از پشت روی حرارت موتورها قفل کرده و جهت برداشتن قفل استفاده میشود.با آنجام این مانور F-22 Raptor کاملا به سمت جنگنده دشمن چرخیده و نازل موتورها را از دید سنسور دشمن خارج می کند،بعلاوه امکان رهگیری سریع جنگنده دشمن بعد از چرخش نیز فراهم می شود.دو مانور "Herbst" و "Helicopter" استاندارد نسل پنجم جنگنده هایی با توان آنجام مانور بالا یا سوپر مانور است.
F-22 Raptor از آخرین تكلنوژی روز برخوردار و دارای قابلیت های فراوانی است و بعنوان یک پایگاه نظامی كامل در آسمان عمل میكند.F-22 Raptor در ماموریت های تعقیب و شكار دیگر هواپیماها یک استاد تمام عیار می باشد،به طوریكه هیچ رقیبی را نمی توان رو در روی این هواپیما قرار داد.دارای نوعی طراحی منحصر به فرد می باشد كه آن را از تمامی جنگنده های متعارف كنونی متمایز می سازد.
مهمترین ویژگی ها F-22 Raptor،کمتر دیده شدن در رادار دشمن،مانور پذیری بسیار بالا،سیستم های پروازی(اویونیک) یکپارچه شده و طراحی آیرودینامیک ویژه است که اجازه می دهد جنگنده بدون استفاده از پس سوز موتورها،به سرعت بالای صوت برسد.
ویژگی یکپارچه سازی سیستم های پروازی(Integrated Avionics) به خلبان F-22 Raptor کمک فوق العاده ای میکند تا اطلاعات بسیار دقیقی از وضعیت دشمن بدست آورد.این اطلاعات میتواند وضعیت پروازی جنگنده های دشمن،چگونگی آرایش نیروهای زمینی،شناسايی سيستمهای راداری منطقه و . . . باشد.ضمن اینکه سیستم های الکترونیکی پیشرفته ی F-22 Raptor این امکان را به خلبان میدهد تا حتی از آرایش قبلی نیروهای دشمن(Off-BoardInformation)
آگاه شود.این اطلاعات براساس حرارت برجای مانده از موتور وسایل نقلیه ی دشمن یا حرارت موشک ها و مهمات شلیک شده بدست می آید.
ویژگی سوپر کروز(Super cruise)،افزایش دقت مهمات استفاده شده است که به F-22 Raptor این امکان را میدهد که با سرعت بیشتری از میدان نبرد خارج شود و بدین طریق امکان ضربه خوردن یا رهگیری توسط دشمن را کم میکند.با توجه به توانایی پرواز سوپر کروز سریعتر به میدان نبرد رسیده با سرعت بیشتری نسبت حریف خود درگیر شده و مدت زمان کمی را در آسمان دشمن باقی خواهد ماند.سرعت بیشتر همچنین بدین معنی است که تعداد کمی F-22 Raptor توانایی کنترل منطقه وسیعی را دارند و در پایان بدلیل استفاده نکردن از سیستم پس سوز در موتورها مصرف سوخت بسیار کمتری نیز خواهند داشت.
هواپیمای F-22 Raptor از قاعده "دید اول،شلیک اول" پیروی می کند، یعنی این جنگنده قبل از اینکه هواپیمای دشمن او را بر روی صفحه رادار خود تشخیص دهد،شناسایی و به سمت او شلیک کرده و زود ترهم از منطقه جنگ دور می شود.
اولین وظیفه ی تعریف شده برای F-22 Raptor نبرد هوایی است که برای این کار، حمل 6 موشک میان برد AIM-120C AMRAAM به همراه 2 موشک کوتاه برد AIM-9 Sidewinder پیش بینی شده است.
برای نبرد هوا به زمین(Ground Attac)،این جنگنده با 2 عدد بمب هدایت شونده JDAM هزارپوندی(450 کیلوگرمی) بسیار دقیق و یا 8 بمب GBU-39 Small Diameter Bombs دویست و هشتاد پوندی(110 کیلوگرمی)و2 موشک AIM-120C AMRAAM و 2 موشک AIM-9 Sidewinder مجهز میشود.
این جنگنده دارای یک توپ گتلینگ 20 میلیمتری M61A2 Vulcan نیز است.
F-22 Raptor در نگاه اول،جنگنده ای تمیز و پاک از مهمات به نظر میرسد.این ویژگی به دلیل این است که مهمات در 4 جایگاه مخفی داخل بدنه،2 جایگاه زیر هواپیما و 2 جایگاه کنار هواپیما،حمل میشوند و برخلاف سایر جنگنده ها،از جایگاه های خارجی بدنه برای حمل مهمات در F-22 Raptor به طور معمول استفاده نميشود.
این ویژگی مهمی برای حفظ قابلیت پنهانکاری F-22 Raptor از رادار دشمن است.زیرا نصب مهمات باعث بازتابش امواج رادار دشمن شده و ویژگی پنهانکاری F-22 Raptor را از بین میبرد.همچنین مخفی بودن مهمات،از میزان پسا(اصطکاک هوا) کم می کند،امری که برای پرواز فرا صوت بدون استفاده از پس سوز بسیار لازم است.کم شدن پسا،برد پروازی F-22 Raptor را نیز به میزان قابل توجهی افزایش میدهد،زیرا باعث کاهش مصرف سوخت میشود.در نتیجه برد هواپیما بالا رفته و در نتیجه برد هواپیما و مداومت پروازی آن نیز افزایش یافته است.هر چند که در صورت نیاز می توان زیر بال ها در چهار نقطه مخزن های سوخت اضافی یا پرتاب کنند های موشک با عمل گرهای الکتریکی را نیز نصب کرد.
F-22 Raptor همچنین چهار جایگاه حمل مهمات در خارج بدنه دارد که هرکدام میتوانند تا 5000 پوند(2267.96 کیلوگرم) بار را حمل کنند.در این جنگنده،از یک طراحی منحصر به فرد در ساخت جایگاه های خارجی حمل بار استفاده شده است که در جلو و عقب بدنه قرار دارند،اتصال انتهای بدنه دارای اتصالهای الکتریکی،سوخت و هوا است.در این جایگاه،مخزن سوخت 650 گالونی(2954.96 لیتری) یا دو پرتاب کننده موشک به نام LAU-128/A بسته به نوع ماموریت،نصب میگردد.
دو حالت کلی برای جایگاه های خارجی حمل بار در F-22 Raptor وجود دارد:
1-چهار مخزن 650 گالونی حمل سوخت،بدون حمل سلاح.این پیکربندی برای وقتی استفاده میشود که برد پروازی زیاد مدنظر باشد یا قصد جا به جایی جنگنده مطرح باشد.برای حمل جایگاه سوخت،از گیره ی نگدارندهی مخصوصی به نام BRU-47/A در محل اتصال هر جایگاه استفاده میشود.
2-دو مخزن سوخت به همراه چهار موشک.این پیکربندی برای حالتی استفاده می شود که منطقه ی مورد عملیات ایمن،فضای منطقه تحت کنترل نیروهای خودی بوده و زمان بیشتری جهت پشتیبانی هوایی منطقه(CAP:Combat Air Patrol) مورد نیاز باشد.در این حالت نیز مخزن های سوخت خارجی به وسیله گیرهی BRU-47/A روی بدنه اصلی متصل میشوند،ضمن اینکه جایگاههای خارج از بدنه اصلی هواپیما،به دو گیره ی پرتاب کننده ی موشک به نام LAU-128/A متصل میشوند.
همه موشكهايی كه در جایگاه های خارجی نصب ميشوند(دو موشک در هر گیره LAU-128/A)،اين قابليت را دارند كه با انجام تغييرات فنی در داخل بدنه نصب شوند و با مهمات درونی يكپارچه شوند،اما نيروی هوايی آمریکا به توانی بيش از آنچه برای حمل مهمات خواسته بود اعلام نياز نكرده است.
برای درک هرچه بهتر قدرت شكار این هواپیما بهتر است بگویم كه(در حالت خوش بینانه) :
یک درگیری هوایی فرض می كنیم.
در ارتفاع 4000 پایی(1200 متری)،F-22 Raptor در حال نزدیک شدن به یک سایت شلیک موشک اسكاد می باشد.فاصله تا هدف 200 مایل(320 كیلومتر) و سرعت 500 نات(900 كیلومتر بر ساعت) می باشد.
خلبان هواپیما مرتبا مختصات هدف را از طریق هواپیمای آواكس موجود در منطقه و ماهواره نظامی دریافت می كند و در همین حال مشغول عبور از بالای یک سایت دفاع ضدهوایی می باشد.ارتفاع را برای شلیک موشک AGM-88 HARM(واژه HARM کوتاه شده High-speed Anti-Radiation Missil است) زیاد كرده و كامپیوتر هواپیما مشغول بررسی میزان تهدید هوایی می شود و خلبان با خاطری آسوده از حمله هواپیما های رهگیر،موشک ضد رادار بسیار سریع AGM-88 HARM را قفل كرده و شلیک می كند.بلافاصله بعد از شلیک،ماهواره مشغول تصحیح مسیر موشک تا رسیدن به هدف می شود.در همین حال هواپیمای آواكس اخطار نزدیک شدن 5 جنگنده شكاری فوق العاده پیشرفته و مانور پذیر سوخو SU-27 را میدهد و با ارسال مختصات هدف و ارتفاع و سایر پارامترهای مورد نیاز،صحنه را برای جنگ F-22 Raptor باز می گذارد.
F-22 Raptor بعد از افزایش ارتفاع،از طریق ارسال سیگنال های فرا صوت شكاری ها را كشف می كند و با سرعت زیاد خود را به آنها نزدیک می سازد و از لنچ یک موشک AIM-120C AMRAAM را به سوی یكی از آنها كه كامپیوتر F-22 Raptor آن را خطرناک تر تشخیص داده قفل و شلیک میكند و هواپیمای بعدی را انتخاب و دومین موشک را شلیک می كند.البته این در حالیست كه هنوز شكاری های سوخو SU-27 نتوانسته اند F-22 Raptor را كشف کنند.هواپیماهای 1 و 2 لحظاتی بعد منهدم میشوند و F-22 Raptor كه حالا به آنها نزدیكشده 3 موشک حرارتی AIM-9 Sidewinder خود را به صورت همزمان به سوی سه جنگنده دیگر شلیک میكند كه 5 ثانیه برای واكنش هواپیمایی مانند سوخو SU-27 دیگر دیر شده است و خلبان F-22 Raptor ازارتفاع 31000 پایی(9448.8)،با لبخندی محو مشغول تماشای سقوط آنهاست.
ویژگی ها:
کشور سازنده:آمریکا
کمپانی های سازنده:لاکهید مارتین به عنوان پیمانکار اصلی و بویینگ
اوین پرواز:7 سپتامبر 1997
رتبه در رتبه بندی جهانی جنگنده ها:رتبه اول و شناخته شده بعنوان برترین جنگنده جهان
تعداد تولید شده:195 فروند فقط برای نیروی هوایی آمریکا( 8 عدد برای تست و 187 برای خدمت در نیروی هوایی آمریکا)،این جنگنده نمونه صادراتی ندارد.
هزینه پروژه:66.7 بیلیون(میلیارد) دلار آمریکا
قیمت هرکدام:150 میلیون دلا آمریکا
تعداد خدمه:1
طول:18.90 متر
فاصله 2 سر بال:13.56 متر
ارتفاع:5.08 متر
مساحت بال:78.04 متر مربع
وزن خود جنگنده:19700 کیلوگرم
وزن با تجهیزات:29300 کیلوگرم
بیشینه وزن هنگام برخاستن:38000 کیلوگرم
موتور:2 موتور توربوفن Pratt & Whitney F119-PW-100 Pitch Thrust vectoring هرکدام با قدرت پیشرانه 104 هزار نیوتون بدون پس سوز و بیش از 156 هزار نیوتون با پس سوز
ظرفیت باک سوخت داخلی:180 هزار پوند(8200 کیلوگرم)
بیشینه سرعت:2.25 ماخ
سوپر کروز:1.8 ماخ
رنج عملیاتی:2960 کیلومتر
رنج درگیری:759 کیلومتر
رنج عبور:3219 کیلومتر
سرعت بالا رفتن:200 متر بر ثانیه
ارتفاع عملیاتی پرواز:19812 متر
جنگ افزار ها:
این جنگنده دارای 4 جایگاه داخلی حمل مهمات،2 جایگاه در زیر هواپیما و 2 جایگاه در کنار هواپیما،است.
این جنگنده با بیشتر مهمات قابل حمل توسط یک هواپیمای جنگنده سازگار است.
اما جنگ افزار های اصلی و متعارف برای این جنگنده عبارت اند از:
یک توپ گتلینگ 20 میلیمتری M61A2 Vulcan با 480 گلوله
برای درگیری هوایی:
6 موشک AIM-120C AMRAAM به همراه 2 موشک AIM-9 Sidewinder در جایگاه داخلی
برای درگیری با زمین:
2 موشک AIM-120C AMRAAM به همراه 2 موشک AIM-9 Sidewinder و 2 عدد بمب هدایت شونده JDAM هزارپوندی(450 کیلوگرمی) بسیار دقیق و یا 8 بمب GBU-39 Small Diameter Bombs دویست و هشتاد پوندی(110 کیلوگرمی) در جایگاه داخلی.
4 پایلون حمل مهمات هم در زیر بال دارد که میتوانن مخزن سوخت و یا مهمات حمل کنند.
2 هواپیمای FB-22 و Lockheed Martin X-44 MANTA بر اساس این جنگنده ساخته شده اند که در حال بررسی و آزمایش شدن میباشند.
F-22 Raptor ها در پایگاه هوایی Edwards در کالیفرنیا برای تست های پرواز،در پایگاه هوایی Nellis در نوادا برای توسعه تاکتیکهای پروازی،در پایگاه هوایی Tyndall فلوریدا برای آموزش خلبانان،در پایگاه های هوایی عملیاتی Langley-Eustis در ویرجینیا و Elmendorf-Richardson در آلاسکا و درپایگاه های هوای عملیاتی Hollman در نیومکزیکو و Pearl Harbor-Hickam در جزیر هاوایی مستقر اند.
علاوه بر این،پنج F-22 Raptor آمریکا در پایگاه "ال ظفره" امارات وجود دارد.(متعلق به امارات نیستند.)
همنچنین در 12 فروردین 1392،F-22 Raptor ها به کره جنوبی اعزام شدند.
سخن آخر ادمین "رپتور":
F-22 Raptor هنوز راز های پنهان دارد.
این همه برتری با تلاش و زحمت بدست می آید و هر برتری ارزشمند است،چرا که دیگران باید سالها تلاش کنند تا به آن سطح برسند.تاریخ آینه حقیقی این موضوع است.
در زمان جنگ سرد روسها لاشه D-21 را در سیبری یافتند که تقریبا سالم بود.این پرنده بدون سرنشین با سرعت 3.5 ماخ حرکت می کرد و برای عملیات شناسایی توسط کمپانی لاکهید مارتین ساخته شده بود.اما روسها از درک تکنولوژی بالای آن ناتوان بودند و موفق به مهندسی معکوس آن نشدند.این هواپیمای بسیار پیشرفته بدون سرنشین از تکنولوژی SR-71 بهره می برد.
در تلاشی دیگر روسها نمونه ای از هواپیمای جاسوسی U-2 ساقط شده توسط موشکهای زمین به هوای خود را نیز مهندسی معکوس کردند،اما این نمونه از نظر وزن حدود 2 برابر از نمونه ساخت لاکهید مارتین سنگین تر و برد و ارتفاع کاری آن به زحمت به نیمی از توان U-2 ساخت کمپانی لاکهید مارتین می رسید.رهبر وقت شوروی که خود دستور مهندسی معکوس را داده بود از این نتیجه بسیار عصبی شد و باور نمی کرد از نظر فنی آمریکایی ها اینقدر جلوتر باشند.در نتیجه طرح ساخت U-2 مدل روسی را کنار گذاشتند.
این نشان می دهد بین بدست آوردن یک جنگ افزار و درک تکنولوژی آن فاصله زیادی است.شاید نمونه شبیه F-22 Raptor را دیگر کشورها بسازند،اما هرگز مانند نمونه اصل آن نخواهد شد.هر جنگ افزاری رازی در خود دارد که فقط سازنده اش آن را می داند.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
